Strona wykorzystuje pliki cookies, które usprawniają działanie serwisu. W każdej chwili możesz wyłączyć ten mechanizm w ustawieniach swojej przeglądarki. W innym wypadku ciasteczka będą umieszczane w pamięci Twojego urządzenia.

RUNA Poszły w Las z Rodziną luty 2017

mocna więź: RUNA Poszły w Las z Rodziną (luty 2017r)

Przychodzi ten moment, gdy odbieramy wymarzone szczenię i 7/8 tygodniowy ogarzy maluch wyrusza z naszej hodowli do swojego domu. Cały Wasz dom staje na głowie a Wy cali w nerwach. Hodowla Poszły w Las radzi:

"Nie skupiaj się na uczeniu posłuszeństwa za wszelką cenę. Najpierw zbuduj więź ze swoim psem, reszta przyjdzie sama"
(za: Turid Rugaas)
To kluczowa zasada w przypadku tak inteligentnego psa jak ogar polski!

I kolejna zasada przy układaniu psa gończego- uzbroić się w cierpliwość w myśl zasady:
" - Jak długo to potrwa?
- Tak długo jak dużo czasu to zajmie."

SOCJALIZACJA

Socjalizacja to najważniejszy proces w życiu naszego psa.
Socjalizacja malucha będzie już prowadzona w naszej hodowli - musi być dalej KONIECZNIE kontynuowana po tym, jak szczenię trafi do nowego/docelowego domu. Proszę pamiętać, że okno socjalizacyjne zamyka się u psów ok. 12 tygodnia życia a to oznacza, że szczenię do tego czasu MUSI poznawać/poznać otaczający go świat. Nie wolno szczeniaka izolować np. od rowerzystów, małych dzieci na rowerkach czy w wózkach, osób starszych czy kalekich (np. na wózkach inwalidzkich czy o lasce czy kulach)- zawsze można się spytać i podejść do dziecka w wózku czy do takiej osoby kalekiej z maluchem. Szczenię powinno pojechać tramwajem czy autobusem, poznać ryczącą karetkę pogotowia, szczenię jak najczęściej powinno podróżować samochodem, szczenię powinno pojechać windą, szczenię powinno pójść na bazar pełen ludzi, szczenię powinno podejść pod przedszkole by poznać dzieci w grupie itd. Zabierajmy naszego szczeniaka wszędzie ze sobą po prostu. Nawet gdzie tłum- na rękach. Im więcej włożymy starania w kontynuację socjalizacji- tym lepiej i bez lęków nasz pies będzie funkcjonował potem. A należy pamiętać, że lęk u psa potem przeważnie przeradza się w agresję.
Należy w tym czasie zapraszać jak największą liczbę znajomych do domu pozwalając bawić się ze szczeniakiem. Na spacerach, po zapytaniu: „czy można podejść ze szczeniakiem by się poznać”, zbliżamy się do napotykanych psów ( zakładam- znajomych: zrównoważonych, zadbanych i zaszczepionych itd.). Trzeba pozwolić się pobawić, lecz uwaga: nie wolno dopuścić, by nasze szczenię było tłamszone przez dorosłego czy starszego osobnika.
Prawidłowa socjalizacja tzw. międzygatunkowa oraz wewnątrzgatunkowa jest dla każdego szczenięcia niezbędna po to, by wyrósł nam w przyszłości na zrównoważonego oraz nielękliwego psa i każda nasza włożona w to praca i staranie- wielokrotnie nam zaowocuje.
Osoby miejskie i ich psy- mają pod tym względem prościej. Więcej trudu i zachodu wymaga socjalizacja prowadzona przez osoby które mają tzw. dom z ogrodem w jakimś ustronnym miejscu czy na wsi. Ale socjalizacja- to jest wymóg. Podobnie jak psie przedszkole.
Proszę pamiętać, że Państwa szczenię wyrośnie kiedyś na dużego psa i od tego, jak go zsocjalizujemy ogromnie dużo zależy!!!.

Gorąco namawiam na uczestniczenie z maluchem w weekendowych zajęciach w tzw. psim przedszkolu.
Ogary bardzo lubią się uczyć (zaliczają też bez problemu „dorosłe” kursy PT - czyli posłuszeństwa - jednak w przypadku ogara - bez aportowania).
Proszę wybrać psie przedszkole starannie.
Polecane psie przedszkole gdzie szkoli się ogara wyłącznie na wzmacnianie pozytywne czyli na nagrody ( szarpaczki czy łańcuszki zaciskowe lub kolczatka- absolutnie wykluczone). Ogara absolutnie nie powinno się szkolić tzw. twardą ręką ( daje to skutek wręcz odwrotny- utraconego zaufania swojego subtelnego psa można już nigdy nie odzyskać). Proszę pamiętać, że właściciel w przedszkolu powinien się uczyć rozumienia mowy ciała swojego psa, podstaw jego psychiki, nawiązywania z nim kontaktu a przede wszystkim pracy z psem. Szczenię powinno sie uczyć współpracy z człowiekiem, wspólnych zabaw i podstawowych komend w obecności innych psów. To ludzie będą stanowili jego stado a nie przypadkowo spotykani osobnicy własnego gatunku. Dlatego szczeniak w przedszkolu powinien się uczyć ignorowania innych psów.
Niestety w psich przedszkolach najczęściej rozanieleni właściciele obracają językami a puszczone na żywioł psy różnych ras "bawią się" w gonienie i tłamszenie słabszego. W efekcie psiaki silniejsze fizycznie i psychicznie wzmacniają sobie agresywne nawyki a psy delikatniejsze i wrażliwsze "zyskują" traumę na resztę życia (co tez zresztą może później zaowocować agresją).
Dlatego - proszę o bardzo staranne wybranie psiego przedszkola, lepiej zrezygnować niż uczestniczyć w szkodliwych dla ogarzego szczeniaka zajęciach. Ogary są psami „klikerowymi” - jeśli znajdziecie Państwo takie psie przedszkole - to dla ogara ideał.

Ogarze podrostki są uważane przez szkoleniowców (nie mających pojęcia o rasie) za „wycofane” ( a nawet „lękliwe”), ale to nie jest tak- ogarze podrostki są po prostu wrażliwe i z tego (jeśli są socjalizowane i prawidłowo i spokojnie w swoim rytmie i przy boku mądrego przewodnika poznają świat) ładnie wyrastają.
Tak pisał o tym okresie Kurowski Waleryn ( "Myślistwo w Polsce i Litwie Dom Słowa polskiego" w XIX w.)
"Ogary nie zwykły głośno szczekać, przecoby zwierza płoszyć,
ponieważ są przyzwyczajone od młodości i być przy człowieku i to zawsze na smyczy..."

' Obchodzenie się z nimi za młodu musi być bardzo łagodne, albowiem z natury są bardzo bojaźliwe,
Bić ich nie można i trzeba je bronić, aby je inne psy nie pogryzły"...

Radzę sobie wziąć te pana Waleryna uwagi bardzo do serca.

o mysliwcu i jego powinnosciach

Jeśli oddacie ogarkowi Wasze serce- on Wam je odda podwójnie…

 

Beata Bleja
Czerwiec 2016r